De liefde zegeviert

Gepubliceerd op 1 januari 2018 om 15:08

Zou ik me voor mijn grote geliefde willen vergiftigen, als deze liefde verboden is? Op het einde van onze reis door het Amazonegebied zijn we aangekomen op Ilha de Marajó, een eiland aan de monding van de Amazone, met een oppervlakte van anderhalve keer Nederland.

Zou ik me voor mijn grote geliefde willen vergiftigen, als deze liefde verboden is? Op het einde van onze reis door het Amazonegebied zijn we aangekomen op Ilha de Marajó, een eiland aan de monding van de Amazone, met een oppervlakte van anderhalve keer Nederland. We wandelen over modderpaden door een ongerept natuurgebied met savannebegroeiing en stroken oerwoud. We komen terecht op een Braziliaanse fazenda, een soort hacienda. De lokale attractie is een tocht op een waterbuffel. Hopelijk realiseert hij zich niet dat gisteren op ons safarimenu de lokale specialiteit stond: zijn broertje als malse gekruide runderlapjes.

Na een tijdje gaat de tocht in deze rimboe te voet verder door een mangrovebos over houten knuppelpaadjes. Midden in het bos staan allerlei platformpjes waarop één persoon kan staan. De reden hiervan is heel bijzonder, want soms worden hier klassieke concerten opgevoerd. Probeer je voor te stellen dat je midden in het mangrovewoud de prachtige stemmen hoort van Plácido Domingo, José Carreras en Luciano Pavarotti. Verderop in het moeras staan twee houten poppen die een legende symboliseren. Marajó was ooit bevolkt door duizenden indianen die oorspronkelijk uit de Andes kwamen. Zij maakten een tocht van vele duizenden kilometers en volgden de loop van de Amazonerivier voordat ze hier terecht kwamen. De knappe dochter van een indianenopperhoofd werd verliefd op de zoon van een andere stamoudste. Zij heette Nira en hij Mururé. Toen de opperhoofden hiervan kennis kregen verboden ze deze liefde. De twee geliefden kwamen in het mangrovewoud heimelijk bij elkaar en dronken een vergif met de naam curare, waarna zij stierven. Vele jaren later werden zij herboren als twee in elkaar gestrengelde rode mangrovebomen. Zou ik me voor mijn grote geliefde willen vergiftigen, als deze liefde verboden is? Gelukkig hoeven wij deze keuzen niet te maken en voor de behoeftigen onder ons is er altijd nog Second Love en Thinder.

 

Enkele dagen later zitten we in de zwoele avondwarmte op een terrasje in de stad Belém. Naast ons zit een stelletje. Hij ietwat kalend en verliefd tot over zijn oren en bezig om een stevig geproportioneerde vrouw te versieren. De ontluikende romance wordt waarschijnlijk mede geïnspireerd door een bandje dat deuntjes speelt die het midden houden tussen loveboatmuziek en een door Ivo Niehe gepresenteerd grand gala. De verliefde man gaat voortvarend te werk en legt zijn handen om haar middel en kust haar in haar nek. Ondertussen heeft zij haar ogen steeds gericht op haar smartphone. Elke kus wordt beantwoord met een glimlach, maar haar blik lijkt vastgevroren te zitten op het schermpje van haar mobiele telefoon. Social media als Kwetter, SlinksIn en Vleesboek zijn blijkbaar interessanter dan het hier en nu, hoe aantrekkelijk ook. Even kijkt zij niet op haar smartphone en de Adonis grijpt zijn kansen en kust haar vol op de mond. De liefde zegeviert, althans op dit moment suprême.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.