THE BEATLES - I want to hold your hand

THE ROLLING STONES - Sympathy for the devil

Sedert de Norman Conquest in 1066 is de Engelse cultuur gedomineerd door de Franse invloed. Zo groeide ook de Engelse muziek verder tot het einde van de 14de eeuw tot een stijl welke een samenvloeiing is van Franse en Engelse kenmerken, en ook wel van Italiaanse. In de tweede helft van de 15de eeuw werd de muziek van de Engelse componisten die het eiland niet hebben verlaten, weinig beïnvloed door de ontwikkelingen op het vasteland. Met de eerste Tudor-koningen Hendrik VII (regering 1485-1509) en Hendrik VIII (regering 1509-1547) werd het contact met het vasteland hernieuwd, wat onder meer blijkt uit de aanwezigheid van vreemde musici (onder andere Vlamingen en Italianen) aan het Engelse hof. Met toenadering tot het protestantisme werd het Engels als liturgische taal gepropageerd. De barok dringt eigenlijk langzaam door in Engeland en dan voornamelijk in de toneelmuziek (maskmusik). Muziek en theater zijn altijd innig vervlochten geweest. De grootste componist die Engeland in de barok kent is Henry Purcell (1659-1695). In 1711 voert Händel met “Rinaldo” deze traditie van de Italiaanse opera in in Engeland.  

Door de geschiedenis heen is het Verenigd Koninkrijk een belangrijke producent en bron van muzikale creatie geweest, waarbij het zijn vroege artistieke basis put uit kerkmuziek en de oude en traditionele volksmuziek en instrumentatie van Engeland en Wales. Elk van de landen van het Verenigd Koninkrijk heeft zijn eigen diverse en onderscheidende volksmuziekvormen, die bloeiden tot het tijdperk van industrialisatie toen het werd vervangen door nieuwe vormen van populaire muziek, waaronder music hall en brassbands. Veel Britse muzikanten hebben de moderne muziek op wereldschaal beïnvloed, en het Verenigd Koninkrijk heeft een van 's werelds grootste muziekindustrieën.

Wereldwijde muziek die op grote schaal is ontwikkeld door Britse acts omvat pop en rock. In de 20e eeuw raakten invloeden uit de muziek van de Verenigde Staten , waaronder blues en rock and roll, verankerd in het Verenigd Koninkrijk. De "British Invasion" - onder leiding van de Liverpoolse band The Beatles , vaak beschouwd als de meest invloedrijke band aller tijden - zag Britse rockbands in de jaren zestig en zeventig zeer invloedrijk worden over de hele wereld. Popmuziek, een term die in het midden van de jaren vijftig in Groot-Brittannië ontstond als een beschrijving voor 'rock and roll en de nieuwe muziekstijlen voor jongeren die het beïnvloedde', werd ontwikkeld door Britse artiesten zoals de Beatles en de Rolling Stones.

De inwoners van Wales zeggen zelf dat ze zingend ter wereld komen. Het bescheiden, Britse landsdeel heeft dan ook veel bekende artiesten voortgebracht. Denk aan Tom Jones, Shirley Bassey, Manic Street Preachers en Stereophonics. Al deze artiesten zingen in het Engels, terwijl er in Wales zelf nog een levendige scene is van artiesten die in het Welsh zingen.  het volkslied is Hen Wlad Fy Nhadau (‘Het land van mijn vaders’). Het wordt hier gezongen door Bryn Terfel, de Welshe boerenzoon die uitgroeide tot de bekendste operazanger van Groot-Brittannië. Terfel wordt bijgestaan door één van de vele mannenkoren waar Wales bekend om is.

TOM JONES - Green Green Grass of Home

SHIRLEY BASSEY - Hen Wlad Fy Nhadau (volkslied Wales)